ธรรม 42 หมวด : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 35 / 79

ธรรม ๔๓ รักธรรมะจริง ๆ ยายปฏิบัติธรรมมาก ในสมัยสงครามโลก ต้องนั่งธรรมะเวลากลางวัน 5 ชั่วโมง กลางคืน 5 ชั่วโมง วิชชานั้นต้องละเอียดมาก ถึงยายไม่ได้ทำวิชชารุ่นแรก แต่ก็มาทันทำวิชชาละเอียด ๆ เพราะหลวงพ่อ

ในช่วงสงครามโลก ยายได้ใช้เวลาถึงวันละ 10 ชั่วโมงในการปฏิบัติธรรม ซึ่งถึงแม้จะไม่ได้ทำวิชชาในรุ่นแรก แต่ก็ได้มีโอกาสทำวิชชาละเอียด โดยหลวงพ่อ ซึ่งทำให้ยายเชี่ยวชาญในธรรมะอย่างลึกซึ้ง ผ่านการทุ่มเทอย่าง

ธรรม ๔๔ รักธรรมะมากที่สุด จึงได้ดี ยายสังเกตดู หมอปิยะ หมอคว้าน หมอเจริญ แต่ ละหมอที่รักษายายก็เก่งคนละอย่าง ชำนาญไม่เหมือนกัน ชานาญแต่เฉพาะในเรื่องของตัว หมอปิยะก็ชำนาญในเรื่องฟัน หมอคว้านก็ชำนาญในเร

ข้อความนี้พูดถึงความรักในธรรมะและความเชี่ยวชาญในการทำสิ่งต่าง ๆ โดยยายสังเกตเห็นว่าหมอแต่ละคนมีความชำนาญแตกต่างกัน แต่ความรักในสิ่งที่ทำทำให้พวกเขาเก่งในด้านนั้น ๆ ยิ่งไปกว่านั้น ยายซึ่งมีความรักในธรร

ธรรม ละเอียดจริง ๆ ที่ว่าธรรมะละเอียดนั้น ละเอียดจริง ๆ ขนาดว่า กินข้าว กินกับข้าว รู้เลยว่า สัตว์กินสัตว์ ดูในตัวเอง เวลากิน ดูในไส้ตัวเอง เห็นคนกินคน เพราะสัตว์ที่กินเข้าไป ก็คนเหมือนกับเรานี่แหละ เ

ธรรม 0 ๔๗ รับศึกได้ ธรรมะของยายนะ รับศึกได้เป็นร้อย เรื่องนี้ไม่มีใครเข้าใจ แต่ตัวยายเองเข้าใจดีว่า อะไรเป็นอะไร เหตุที่ได้ปฏิบัติธรรมมามาก และหวังพึ่งธรรมะในตัวเอง ถึงเอาตัวรอดได้อย่างนี้ ไม่ได้บันทึ

ธรรม ให้เป็นบุญ เกาะรถให้ดี ๆ นะหลานนะ อย่าให้ตกลงไปเด็ดขาด ต้องนั่งธรรมะให้มาก พยายามทำจิตทำใจทำตัว แล้วทำ “สัมมาอรหัง” ไปเรื่อย ๆ ไม่วันใดก็วันหนึ่งจะเห็นธรรม ยายอดทนมาก ๆ มากจริง ๆ เป็นร้อยเท่าพันท

ธรรม ๕๒ บุกธรรมะอย่างเดียว เรื่องธรรมะ ยายทําจนรู้หมดทุกสิ่งทุกอย่างว่า อะไรเป็นอะไร อะไรอยู่ที่ไหน อย่างกับว่า สมมุติของหยาบนะ เข็มอยู่ตรงไหน จานอยู่ตรงไหน ต้องไปค้นหามาให้หลวงพ่อวัดปากน้ำจน ได้ ธรรม

เรื่องราวเกี่ยวกับการบุกธรรมะอย่างเดียวจากยายที่มีความชำนาญในด้านนี้ และการค้นหาและปฏิบัติธรรมะอย่างตั้งใจ โดยเปรียบเทียบการค้นหาธรรมะเหมือนการค้นหาของใช้ในชีวิตประจำวัน ยายกล่าวถึงการเข้าที่ในการนั่ง

ธรรม เข็มทิศเลย ยายก็ตั้งเข็มทิศให้ตรง ไม่สนใจอย่างอื่น ตั้งเข็มทิศให้ตรงอย่างเดียว ดิ่งธรรมะตรงตามเข็มทิศของตัวเอง ว่าชั่วโมงนี้จะเอาอะไร เหมือนทางโลก เวลาเขาออกทะเล เขาก็ยังมี เราทางธรรมก็ต้องมีเหมื

เนื้อหานี้พูดถึงการตั้งเข็มทิศทางธรรมที่ถูกต้อง ชี้ให้เห็นถึงความสำคัญของการแบ่งเวลาในการนั่งธรรมะเพื่อให้จิตใจสงบและไม่ฟุ้งซ่าน เมื่อเราหยุดคิดถึงเรื่องอื่นๆ จะทำให้เราสามารถก้าวหน้าในทางธรรมได้ การฝ

ธรรม 0 ๕๓ อย่างอื่นทิ้งให้หมด ทําสมาธิ สัมมาอรหัง ก็ได้บุญแล้ว การได้ธรรมกายไม่ใช่ของง่าย ๆ ใจเรามันวิ่งไปทั่วรอบโลก ต้องดึงมันเข้ามา ให้หยุดให้นิ่งอยู่ที่ศูนย์กลางกาย เหนือสะดือ ๒ นิ้วมือ เรื่องอื่นอ

บทความนี้สำรวจวิธีการทำสมาธิและการเข้าถึงธรรมกาย โดยเน้นการหยุดใจและการเคลื่อนที่เข้ามาที่ศูนย์กลางกายเพื่อค้นพบความรู้สึกสงบและสว่างในจิตใจ การทิ้งความคิดที่ไม่จำเป็นออกไปจะช่วยให้จิตใจได้พบกับความสง

ธรรม ธรรมทุกอย่างมีอยู่ในตัวเรา จะถึงได้ต้องทำใจ ให้หยุด ถ้าไม่หยุดก็ไม่ถึง เพราะฉะนั้นเรานั่งธรรมะ ก็ต้องทำใจหยุดให้ได้ เป็นเรื่องสําคัญ พระไตรปิฎก ๔๔,๐๐๐ พระธรรมขันธ์ ย่อแล้ว เหลือ ๓ คือ บริสุทธิ์กา

ธรรมทุกอย่างมีอยู่ในตัวเรา แต่ต้องทำใจให้หยุดเพื่อเข้าถึงธรรมะที่บริสุทธิ์ สิ่งที่สำคัญคือการทำใจหยุด ซึ่งทำให้กาย วาจา และใจบริสุทธิ์ โดยต้องให้เวลากับการนั่งธรรมะและมุ่งมั่นในธรรมอย่างเดียว.

ธรรม กิเลสมันก็เกาะ คนที่แต่งงาน ใจมันต้องหยาบ จึงคิดจะแต่ง เมื่อ ใจหยาบ อายตนะหยาบมันเกาะ ไม่ยากหรอกที่จะได้ธรรมะ ถ้ารักธรรมะจริง ไม่ต้องไปนึกถึงคนอื่น ให้นึกแค่ตัวเอง เพราะว่า ไม่มีใครช่วยเราได้ ศาส

ธรรม สร้างบารมีให้ดี ต้องติดธรรมะ ชีวิตนี้เกิดมาสร้างบารมี ต้องพยายามทำความดีให้เต็มที่ ถ้าต้องการจะสร้างบารมีให้ได้ดีจริง ๆ ต้องติด ธรรมะ อย่าติดบุคคล แล้วจะสร้างบารมีไปได้ตลอด จะ นำความเจริญมาสู่ตัว

การสร้างบารมีในชีวิตควรเริ่มต้นด้วยการติดธรรมะ จะช่วยให้เราทำความดีได้อย่างมีสติ และสร้างความเจริญทั้งต่อตนเองและผู้อื่น หากยึดติดกับบุคคลอาจทำให้เกิดปัญหาในอนาคต จำเป็นต้องมีธรรมะเป็นที่พึ่งเพื่อเข้า

ธรรม ๕๘ หน้าที่ที่สำคัญที่สุด ในชีวิตของเรา ต้องมีความเพียรที่จะนั่งธรรมะให้ยิ่ง ๆ ขึ้นไป สมัยก่อน ยายยังไม่เห็นธรรมะ ก็พยายามนึกทั้งเดิน และนั่ง พอทาไป ทําไป ใจก็หยุด เข้าถึงธรรมะได้ การเข้าถึงธรรมะน

ธรรม การปฏิบัติธรรมเป็นสิ่งสําคัญที่สุดในชีวิต ถ้าเราไม่หาความสุขในชาตินี้ ชาติหน้าก็หาไม่พบ ถ้าจะพบก็ต้องพบในชาตินี้ เมื่อก่อน ยายนั่งสมาธิกลางวัน 5 ชั่วโมง กลางคืน 5 ชั่วโมง เดี๋ยวนี้ยายแก่แล้ว อายุ

การปฏิบัติธรรมมีความสำคัญต่อการค้นหาความสุขในชีวิต ความสุขในชาตินี้ส่งผลต่อชาติหน้า ยายได้ฝึกปฏิบัติธรรมมาโดยตลอด แม้ในวัย ๘๔ ปีตอนนี้ อาจจะไม่สามารถนั่งสมาธิได้นานเหมือนเมื่อก่อน แต่การปฏิบัติธรรมยัง

ธรรม 50 ห่วงธรรมะ มาอยู่วัดปากนํ้า ท่าวิชชากับหลวงพ่อ ยายไม่ได้หนีไปไหนเลย คนอื่นเขากลับบ้านบ้าง เดี๋ยวไปโน่น ไปนี่บ้าง แต่ยายห่วงธรรมะ รักธรรมะ ไม่เคยหนีไปไหนเลย คนอื่นจึงรู้ไม่เท่ายาย ๕ พฤศจิกายน ๒๕

ธรรม ៦២ รู้ทันหมด ยายเป็นคนแรกที่คิดสร้างวัดตั้งแต่เริ่มต้น ต้องต่อสู้ทุกอย่างจนถึงบัดนี้ เพราะคิดว่า เราเริ่มไว้แล้วต้องเอาให้ดี เอาให้ได้ ตลอด ไม่อย่างนั้นเราก็ไม่ไหว เรื่องไม่ดีแต่ละเรื่องที่เกิดขึ

เรื่องราวนี้เล่าถึงความมุ่งมั่นของยายในการสร้างวัดตั้งแต่เริ่มต้น ซึ่งเธอต้องต่อสู้ผ่านอุปสรรคต่าง ๆ และได้รับรู้เรื่องราวมากมายรอบตัว แม้จะเหนื่อยล้า แต่ความตั้งใจของยายไม่เคยลดน้อยลง เธอเชื่อว่าทุกอ

ธรรม ๖๓ นิ่งเงียบ...เหมือนแพ้...แต่ชนะ ลูกศิษย์วัดมาขอธรรมะจากคุณยาย ท่านจึงสอนว่า ไม่ว่าใครจะว่ายาย เถียงยาย หรือทะเลาะกับยาย จะเป็นลูกศิษย์ใกล้ชิด หรือเป็นผู้ใหญ่กว่า เวลามีอารมณ์ ก็ว่ายาย ต้องอย่าง

คุณยายสอนว่า การนิ่งเงียบเป็นวิธีที่ดีในการจัดการกับอารมณ์และความขัดแย้ง ไม่ว่าจะเป็นลูกศิษย์หรือผู้ใหญ่ ยายจะยินยอมให้ผู้อื่นพูดไปจนเหนื่อย ก่อนที่จะดิ่งเข้าสู่นิสัยของความเงียบ ซึ่งจะนำไปสู่วิถีแห่ง

ธรรม ๖๕ ตั้งสติ...ก่อนพูด นักธุรกิจท่านหนึ่งมากราบคุณยาย ท่านสอนว่า คนเราทำงานด้วยกัน เวลาเราคิดอะไรไม่ออก เราต้องหลบออกไปหาที่เงียบ ๆ สักพักหนึ่ง หลับตาทําใจให้หยุดนิ่ง ประเดี๋ยวเรื่องต่าง ๆ มันจะโผล

ในบทเรียนนี้เสนอแนวทางการตั้งสติก่อนการพูด โดยแนะนำให้ออกไปหาที่เงียบเพื่อทำใจให้สงบและสามารถคิดได้อย่างมีประสิทธิภาพ การไม่พูดหากรู้สึกว่าขาดทุนและการรอจนกว่าจะรู้สึกพร้อมจะช่วยให้เกิดผลดีในการสนทนาแ

คำนำในการพิมพ์ครั้งที่ ๑ ตลอดระยะเวลายาวนานร่วม ๓๐ ปีมาแล้ว (ตั้งแต่ พ.ศ.๒๕๑๓ ถึงปัจจุบัน) ที่เราได้ยินได้ฟังเรื่องราวของวัด พระธรรมกายเคียงคู่ไปกับนามของ คุณยายอาจารย์อุบาสิกา จันทร์ ขนนกยูง ผู้ได้รั

ตลอด 30 ปีที่ผ่านมา วัดพระธรรมกายได้กลายเป็นสถานที่ปฏิบัติธรรมที่สำคัญ มีคนเข้ามาปฏิบัติธรรมมากมายในวันสำคัญทางพระพุทธศาสนา เบื้องหลังความสำเร็จนี้มาจากความทุ่มเทของคุณยายอาจารย์อุบาสิกา จันทร์ ขนนกยู

แสวงหา ธรรม แม้วันเวลาจะผ่านไปนานเพียงใด ความปรารถนา ที่จะไปขอขมาพ่อก็ไม่เคยจางหายไปจากใจของคุณยายเลย แม้แต่น้อย ท่านระลึกเสมอว่าสักวันหนึ่งจะต้องไปหาพ่อให้ได้ ไปเพื่อขอขมาจะได้พ้นเวรพ้นกรรมตามที่พ่อแ

เรื่องราวเกี่ยวกับความปรารถนาของคุณยายที่ต้องการขอขมาพ่อแม้เวลาจะผ่านไป และการสืบเสาะหาวิธีทำเช่นนั้น ซึ่งเกี่ยวข้องกับหลวงพ่อวัดปากน้ำที่สอนการเข้าถึงธรรมกาย ในประวัติศาสตร์ปี พ.ศ. ๒๔๗๐ คุณยายพร้อมที

ตั้งใจในการศึกษาเล่าเรียน ตลอดจนมีความประพฤติเป็นที่ ชื่นชมของพ่อแม่ ครูบาอาจารย์ จึงนับเป็นโครงการที่ส่งผลดี ต่อส่วนรวมและประเทศชาติอย่างยิ่ง ปี พ.ศ.๒๕๑๖ เป็นปีที่กำลังจะย้ายจากวัดปากน้ำมาอยู่ ที่วัด

ในปี พ.ศ. 2516 เป็นปีที่วัดพระธรรมกายกำลังจะเริ่มดำเนินการ หลังจากการก่อสร้างที่เสร็จสมบูรณ์ คุณยายนำเด็กวัดปลูกกล้วยรอบกุฏิและหลวงพ่อทัตตะถามถึงเหตุผล. การก่อตั้งวัดเริ่มต้นด้วยชื่อ “ศูนย์พุทธจักรปฏิ